seyfikalem

Bugün bir rüyadan yola çıkıyor kelimelerim. Bir otobüs koltuğunda cam kenarına oturmuş, tüketirken yollarını gözlerinin önünden gelip geçen manzaranın bir rüyadan ibaret olduğunu bilmiyor cümlelerim.  Rüyalar kısacık anlarken koca bir ömrü devirmiş gibi uyandım önceki sabah. Uyandığımda anladım ki, geçip giden zaman kiminin bahtiyarlığı, kiminin ihtiyarlığı, kimininse tek varlığı.  Geri gelsin istemeyiz ömürden geçip giden nice zaman. Bazen de benim gibi uykudan uyanmanın kalır içinizde pişmanlığı ciğerlerinizi yakan. Taşlarla döşenmiş ıslak sokaklarında yürüdüyseniz çocukluğunuzun ve geçmişten geri gelmesini istediğiniz günlerinize sarılmışsanız rüya denilen o kısacık film şeridinde, filmin bitmesiyle ışıkların değil de bağrınızın yanması demek uyanmak.  Kısalan günlerin uzaması gibi kısalan ömrün uzamasıdır rüyalar. Ömrünüz içinde bir ömrün bahşedilmesidir size onlar. Ölü geçirdiğiniz saatlerde yaşamdan pay almanızdır bir bakıma. Kısacası rüyalar, uzuncası hayatlar olan

Hicrî 637 yılında dünyaya veda eden İbnü'l-Esîr, "kim sonu olmayan uçsuz bucaksız düşüncelere engel olabilir ki?" der. Tabi o, bu ifadeyi, benim birazdan söyleyeceğimden farklı bir bağlamda kullanır. İbnü'l-Esîr şairlerin kendilerinden önceki şairlerin kullandığı ifade ve anlamlardan bağımsız bir şiir kaleme almasının imkânını tartışırken söyler az önceki ifadesini. Evet haklıdır İbnü'l-Esîr. Kimse sizin kurabileceğiniz hayallere engel olamaz. Hayaller öyle ilginçtir ki kendinizi onların eline bıraktığınızda artık maddeye ilişkin ne kadar probleminiz varsa unutursunuz. Öte yandan, maddî hayallerin peşinden koşmak beden kafesindeki ruhunuza can çekiştirmekten başka bir şey değildir.  Hayalleri bir tarafa bırakmayalım. Hayalleri hep taze tutalım. Çünkü hayaller duyularımızdan bağımsızlık kazandığımız ilk basamaktır. İmkan ise hayal aleminde ete kemiğe bürünen tek şeydir. Başka bir ifadeyle imkân hayal alemindeki en gerçek şeydir. Çünkü bu alemde her şe

Motivasyon yazıları serimize kaldığımız yerden devam ediyoruz. Sizi başarıya ulaştıracak şeylerden söz ederken, ciddi şekilde odaklanacağınız bir "hedef"iniz olmalı demiştik. Hedefinizi belirlediniz. Başladınız çalışmaya. Ama bir şeyler ters gidiyor. Mesela etrafınızdaki kişiler sizi olumsuz etkiliyor. "Bugünlük de idare et hele, yarın başlarsın"  türünden karşı konulamaz teklifler alıyorsunuz. Neyse deyip yarına erteliyorsanız; unutmayın ki başarınız en az bir gün gecikecek. Bir günden bir şey olmaz dediğinizi duyar gibiyim. Peki o halde, geçmişinize geri dönüp bir bakın ve sadece bir dakika yüzünden kaçırdığınız trenleri ve nice fırsatı düşünün. Eğer o treni kaçırdığınız güne gitme şansınız olsaydı eminim, bırakın bir dakikayı her  dakikayı en iyi şekilde değerlendirirdiniz. İstediğiniz şeyin elinizden kayıp gitmesine müsaade etmezdiniz. Öyleyse, izninizle şöyle okkalı bir cümle söylemek istiyorum. Belirtmeliyim ki söyleyeceğim bu söz, sonraki kuşaklara

Bugün günlerden ne sorusunu sorsam kaç kişi doğru cevabı verir? Eğer doğru cevabı veriyorsanız size hangi günde olduğunuzu unutturacak kadar güçlü bir hedefiniz yok demektir. “Hayır! Benim çok güçlü bir hedefim var ve ona ulaşmak için günlerimin azaldığını bildiğim için bugünün çarşamba olduğunu biliyorum” diyorsanız sözüm yok.  Size çok sayıda önerim olacak motivasyon yazılarımda. Bunlardan ilki, tv denilen o aptal kutusunu kapatın ya da çöpe atın. Aslında evinizde her ihtimale karşı bir tane olmasında sakınca yoktur.  Ancak o, sizinle evdeki insanlar, misafirleriniz ve hedefleriniz arasında bir duvar örüyorsa bir an önce bu duvarı yıkmanın çaresini bulun. Kısacası tv'yi sadece ihtiyaç duyduğunuzda kullanabildiğiniz bir alet haline getirin. Nitekim mutfağınızdaki bir kaşığı nasıl ki sadece yemek yerken kullanıyorsanız tv'yi de bir kaşık gibi kullanmalısınız. Tv'yi hayatınızda olması gereken yere koyduktan sonra bu işlemi telefonunuz, bilgisayarınız ve tabletiniz içi

Kalem yazmaz bazen. O yazmasa da yazacağınız şeyler birikir içinizde. Bir gün kalem yazdığında ise içinizde birikenler yazılmaz olur. Kısacası yazmak bu kısır döngü arasında gider gelir Uzun süredir yoğundum yazamadım. Yazacaklarımı ise biriktirmedim açıkçası. Her zamanki gibi içimden geldiği gibi yazıyorum. Bugün yazacaklarım Youtube'da bazen gaza gelmek için izlediğim "motivasyon videoları"na nazîre olsun istiyorum.  Bu yazıyı video olarak sunsaydım, şimdi ulaşacağımdan çok daha fazla kişiye ulaşacağımı düşünüyorum. Çünkü video izlediğimiz kadar bir şeyler okumuyoruz. Yazmak, okunmayacağını bildiğin halde dahi güzel. Peki yaptığın videonun izlenmemesi böyle mi bilemem. Biz gelelim motivasyon yazımıza.  İçimizde sürekli bizi rahatsız eden bizimle konuşan bir ses var ya her şeyden memnuniyetsiz. O her zaman şunu söyler: Yeterli değilsin daha iyi olmalısın! Bir kısmınıza bu ses şöyle diyebilir: Hayır ben yeterliyim, halimden memnunum ve daha iyi de olmak istemiy