İman beşten büyüktür

Hayat bir acı bir tatlı. Yollar bir düz bir yokuş. Yıllar bir uzun bir kısa. Dostlar kara günde arar düşmanlar durmaz fırsat arar. Baba; bir dağ bir çınar. Ana; Bağdat'tan âlâ diyar. Yoldaş, herkese nasip olmayan bir yâr. Evlat; gün gelir sana olur ağyâr. İlim zekayla bile aşılamayan tek duvar. Bilgili olmak maharet değil amelsiz ilim neye yarar? Herkes bu hayatta bir şeyler arar. Ne var ki, bulan yoktur bir türlü fânî dünyada karar. 

Dudaktan dökülenler, içerimde kaynayan kazandan buharlaşan birkaç cümle. Günlerdir yazamamış olmak bir kayıp değil herhalde. Yazabilmek için bu fakir biraz odun topladı yorgun bir halde. Şimdi sözün ateşi tutuştu içimde. İbret demliğini koy söz ateşinin üstüne de biraz fikir demle. Çek bir yudum sözlerin çayından, giden ömrün geri gelmez gününden ayından. Boşa geçirme bari bundan sonra ömrün kalan payından. 

Anlayan için nice haberler gelir Afrin'den ve dağlarından: "BEKLEMESİNLER, DÜĞÜNE GİDİYORUZ ve O SON MEKTUP. 

İstiklâl Marşı'nı yıllarca içerimde bir yangın olmadan okuduğumu bana hissettiren o son mektup. İstiklâl Marşı'nın ortaya çıkmasına neden olan sebepleri bana iliklerime kadar öğreten o son mektup. Şimdi anlıyorum ta ciğerimi yakan keskin bir nefes gibi, Hak ile Batıl'ın mücadelesinde, nükleer imansızlığın asla ama asla kazanamayacağını. Çünkü, nasıl kardeşim! "Nasıl böyle bir imanı boğar medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar!" Ezelden bu yana ismini yazdıranlar var şehadet anıtına. Yasir'e Sümeyye'ye yoldaş; Ömer Halisdemir'e, Fethi Sekin'e gardaş: 

Ömer Bilal Akpınar.

Sen bana iliklerime kadar hissettirdin:

Dünyada en büyük nimetin iman olduğunu. Zengin olmanın ticaretle değil cesaretle olduğunu. Makamın, isminin başına şehit ünvanını almakta olduğunu. Aşkın Hak davası olduğunu, ölümün yaşam olduğunu, üzülmenin yersiz olduğunu, nükleer kâfirlerin soysuz olduğunu, "dünyanın beşten büyük olduğunu." senin dünyadan da büyük olduğunu. 

O dünyanın beş'inin ve hatta on beş'inin, her şeyi olsa da, etmez kesip attığı tırnağı benim bir mehmet on başımın. Sen Ömer kardeşim, geriye bir satır bir mektup bıraktın nesiller onu okuyacak zaman durdukça. Nasıl imrenmesin Seyfi sana! O kadar okur da, o kadar yazar da neye yarar senin gibi bir mektup yazamadıkça. Dünyada cennetle müjdelenme hakikatinin delili sensin, bilirim; cennet seni istedikçe sen yine de şehadeti istersin. 

Şehidim! Yüreğimin kan pompalamaktan başka işlevleri olduğunu hatırlattın bana. Duamdır Allah'a, bir gün Hak davasının ve vatanın arabasının yürümesi için, ben de kan pompalayan bu yüreğimin yakıtının hepsini senin gibi feda edeyim.

Ne mutlu senin gerinde kalanlara ve senin gerinde bıraktığın milletin ferdi olanlara!