BİR DELİ(L)
Şimdi kimbilir zaman
nerdedir
Bir delinin gelgitleri
yaşadığım
Yanaklarımdan bir masalın
nehirleri akmakta
Her gün bir avuç isyan,
bir demet yalnızlıkta
Şimdi söyle bana
Şu, gözlerimi sulandıran
ve kanımı donduran
Soğuk ülkelerin ve
dağların
Ve şiirsizliğimin kızı
Bunca yüke dayanır mı bu
mahpus delikanlının omuzları
Bir sevgi nişanesi için
daha ne kadar sürgün yesin ömrüm
Umarsız çığlıklarımı
bulursun artık sokaklarda
Bin bir sokakta yine aynı
çocuk ağlamakta
Surlar çevirmiş dipsiz
düşlerimi
Kusurlar yine ortalarda
Bir deli, bir yalnız, bir
sersemim uykularda
Yenilmek üzereyim
Son şiirimi yazmadım daha
Şimdi kimbilir zaman
nerdedir
Bir delinin bakışlarında
gizlidir
Bir yangının üzerinde
çıplak kalmış ayaklarım
Sular örter üstümü gökler
yine ağlamakta
Toprak kokarken sağır
kalmış karanlıklar
Kelimeler içerimde
haykırmakta: SEN...
Nereye dönsem gözlerinin
eseri kahverengilikler
Çıplağım sanki o
kahverengi mahrem bakışlarında
Şimdi de söylemezsen,
şimdi de duymazsam
Bilki sağır kalırım, bil
ki kalakalırım
Ben ki ey! Sevgili
kokusundan avare
Ben ki mahkum kalmışım
söylenecek yalanlara
Şimdi söyle ey sevgili,
ey yâr!
Yaşamak bana mı kaldı
binbir düğümün dipsizliğini?
Yaşamak bana mı kaldı,
Gözlerinin olmadığı
kahverengi topraklarda
Şimdi zaman kimbilir
nerdedir
Göklerde akmakta ırmaklar
bir deliye göre
Sense bilmezsin
Kaç nehir var büyüyen
gözbebeklerimin ardında
Bunca kuş ölüsü var
Yine sonbahar yanaşmakta
Geçen yıllarmış!
Geçilense hep geride kalırmış
Bir deliyim işte
ortalarda
Bir katile lale uzatır ellerim
Binbir gül katili ellerim
Aşka dair ne varsa bir
bülbülde
Hep, bir güle ağlamakta
Zaman kimbilir nerdedir
işte
Kış manzaralı bir resim
saçlarım
Beynimde yankılanıyor
radyonun cızırtıları
Bir şarkı dinlemekmiş
hayat
İçten, içli ve efkârlı
Her doğacak gün periler
ağlamakta
Ayaz mı ayaz hayalimde
kalmış bakışların
Zaman bende ey sevgili!
Zaman sürgünde, zaman
beklemede
Zaman durmada zamansız
vaadlerle
Yüreğime buz kırıntıları
damlamış işte
Zaman eri(t)mede
Şimdi şiirsiz kalan şair,
annesiz kalan çocuk
Şimdi, zamansız kalan
yalnızlığım
Çoraklaşan gönlün, yağmur
düşmanı iç çekişler
Bana kalan ırgat gülüşlü
hıçkırık abideleri
Bana kalan zamansız
ölmenin maviliği
Sen git!
Şiirsiz kalsın ilham
perileri
Sen git!
Ve öylece yansın düşlerim
ağlasın mısralar
Ve ey çiğ tanem,
Ey, yürek diyarımda
çarmıha gerilen iç ağlamalarım
Son mısrasını bir türlü
yazamadığım şiirlerim
Söyleyin O’na
“Zaman bende durur, O’nla
başlamakla...”
Kaleminize yureginize sağlık
YanıtlaSil