Avuçlarım kanıyor gidişinin ardından
Kuş ölüleriyle dolu yerler
Gece yarıları üşüyen mısraları alıyorum içeri
Gözlerimi çevirdiğim yerler donuyor
Zaman eskisi kadar geniş değil
Olumsuz, devrik, eksiltili
Gözlerini betimlemeye yetmiyor
Geçmişteki gibi
Yerini ve yönünü kaybetmiş bir zarf misali
Bir de hasretini ekleyince sonuma
Dolaylı tümleç oluyor masallar
Kan-ağlıyor gözlerim
Ama nerden bileceksin ulamayı sen?
Eskisi kadar savaşçı değilim
Geceye, karanlığa, yıldızlara
Ve sana her defasında yeniliyorum
Başkentimi alıyorsun elimden
Fiilen sona eriyorum
7. ve 24. maddeler bağlıyor elimi kolumu
Ardından terhis oluyor sevda ordularım
Yerleşik hayatı terk ediyorum
Bir gün oradayım bir gün burada
Göçebe yaşıyorum anlayacağın.
Bilmiyorum bu kaçıncı ayrılık
Kaçıncı ikiye bölünme, kaçıncı istila
Ve kaçıncı yüzyılda katı kalbine düzenlediğim
17. sefer
Dünya kendi ekseninde her turunu tamamlayışında
Benden önce mi giriyorsun bensiz güne
Kuzeyde misin yoksa kuzeydoğuda mı?
Üçüncü saat diliminde mi arıyorsun yalnızlığı
Karalar dağılmış da denizler duruyor mu?
Bakışlarım gözlerinin önünden geçtiğinde
Cephesel yağışlar düşmüyor mu yoksa?
Sen de benim gibi
Kuşaklara ayrılmadın mı hala
Sen hep bahar başlangıcındasın
Ben yine kışı yaşıyorum
Anlayacağın farklı yarımkürelerin insanlarıyız
Kır nüfusunun yüz ölçümüne oranı
Değiştirmiyor milyonlar içindeki yalnızlığımı
Bir kelime tutuyorum aklımdan
Kelimeyi son iki hecesine bölüyorum sonra
Bölümle kalanın toplamı ismini veriyor bana
"x" ne zaman terk ederse matematiği
Ben de o zaman unuturum işte ismini
Ve bir de 6ab7 sayısı 4'e bölündüğünde
Dönersin diye düşünüyorum
Kalpte "birimin" kaç fazlasını harcadın ki
Hiç de bir şey kalmadı aşk adına bende
A ve B şehirlerinden
Ben1 ve Sen2 hızlarımızla hareket etsek
Kaç yıl sonra kavuşuruz acaba
Yıllara göre acının dağılımı grafiğinden
Kaç yıl acı çektiğimi hesaplayabilir misin?
Sensizlik üzeri 2004'ün
İster negatifini al
İster pozitifini
İster bana bölümünden kalanı bul
Cevap kocaman bir hiç...
Evet, aslında sen hep yutan elemandın
Ben de etkisiz
Asal sayılar kadar asildin bende
Hatta 28 kadar mükemmel
Oysa önce 2/9 'u mu harcadın
Sonra kalanımı yılda 365 parçaya bölerek
Dağıttın beni
x ekseni ile y ekseni arasında mekik dokudum bense
Doğrular hep paralel olmadığından
Yollarımız kesişecek diye çok bekledim durdum
Pragmatist ve egoist tavırlarınla
Sözleşmeyle kurduğum ütopik aşk devletini
Bir anarşist gibi yıktın
Bildiğim tek şey
Hiçbir yerde olmadığın
Aslında sen varken de yalnızdım
Sen yokken de
Varlığın ve yokluğun
Yalnızlığımı fark etmeme engel olmadı
Evrensel bir aşk yasasının olmadığını
Anladım en sonunda
Unutmadan!
Kromozom sayının 46 olduğundan da
Şüphe etmekteyim
Bu şüphem araç mı amaç mı orasıda müphem
Ve kim demiş şairler ölmez diye
Belki de kimse dememiş ama
Sana 90 derecelik açıyla gönderdiğim bu sitemi =(seyfikalem.blogspot.com.tr)
Yüreğinin en kuytu köşesinde sakla olur mu?
Yorumlar
Yorum Gönder