Çakıl taşları

Uzunca bir sohbetin son kelamı gibi dönüşün

İstanbul'da sonbahar sonrası manzara yine sarışın

Gözlerin bir ressamın fırçası gibi değiyor  İstanbul'uma

Gidiyorsun, bir sancı değiyor işte soluma

Ömrüm kaybettiklerimin ardında kalan zaman dilimi

Diyemem içimdekileri bir şeyler bağlar dilimi

Çakıl taşlarıyla örülüdür gönül duvarlarım

Zaman işte bir taştır uçurumlardan yuvarlarım

Dağınık beyitlerin ardında gizlenir manalarım

Gidenlerin ardından ben hep böyle ağlarım

Dedim ya bir başka ağlarim işte gidene

Gözyaşlarım hep bu nedenle düşer kefene

Meraklı bakışların buğulanır gözbebeklerimde

Gözlerimse bir bebek gibi ağlar toy beyitlerimde

Kefene, beyite, bebeğe ve göze su değince

Yürekte kalan sızıdır bir tuz gibi, ince

Çakıl taşlarıyla örülür şimdilerde şiir duvarları

Sabrı ve renksiz kelimeleri zamana uğurlarım