seyfikalem

Siz bu yazıyı okurken ben çok uzaklarda olacağım. Niyetim o ki, sizi de çok uzaklarda yanıma alacağım. Yollar bakımından değil, yıllar bakımından çok uzaklara gideceğiz: Çocukluğumuza. Eğrekten aşağı indiğim ve yukarıya çıktığım günleri okudum az önce. Kendi kendime dedim ki: "Daha küçük bir çocukken her şeye inandığın o günlerde sana: "dünyanın öteki ucundan çocukluğuna dönüp bakacaksın" deselerdi, buna da inanır mıydın?" Dünyanın neresinde olduğumu bilmediğim o günlerde, inanırdım buna. Şimdi ise inanasım gelmiyor. Kader, öylesine bir senaryoyla kaleme alınmış ki, bu dizinin sonraki bölümünü asla tahmin etmek mümkün değil. Oturup izlemek ve öğrenmekten başka seçeneğimiz yok.  Ramazan ayının soğuk kış gecelerine denk geldiği günlere gidiyorum şimdi. Yedi yaşındayım. Şu halimden neredeyse beş kat küçüğüm. İsmini annemden mi yoksa babaannemden mi öğrendiğimi şuanda hiç hatırlamadığım tekne orucuyla tanışmamın arefesinde, ilk sahurumdayım.  Sahurda d